Stotteren is niet vloeiend spreken. Het zijn ongewilde en onvoorspelbare onderbrekingen die zich in de woorden voordoen. De uiterlijke kenmerken van stotteren zijn zeer verschillend. Toch zijn ze vrij goed te onderscheiden van de normale onvloeiendheden die eigen zijn aan het spreken van elk kind.

Kinderen gaan stotteren omdat ze daar genetisch meer vatbaar voor zijn. Bepaalde stressfactoren kunnen het stotteren uitlokken en aanwakkeren.

Er bestaan drie soorten stottermomenten: het herhalen van woorden, lettergrepen en letters, het verlengen van klanken en het vast blijven zitten op bepaalde letters.

Een vroege detectie van stotteren is cruciaal om te voorkomen dat het stotteren uitgroeit tot een chronisch probleem.

Tips:

Hanteer een neutrale houding

Geef het kind de tijd en de kans om te praten

Vul niet aan

Luister naar elkaar

Maak het probleem bespreekbaar

Stel het kind gerust

Verdraag taal-en uitspraakfouten

Neem tijdsdruk weg op het spreken en lezen