Afasie is een verworven taalstoornis ten gevolge van een hersenletsel. Er bestaan verschillende soorten afasie afhankelijk van welk gebied in de hersenen geraakt is. Sommige personen zijn zich bewust van de problemen en geraken hierdoor gefrustreerd in het dagelijkse leven. Andere personen hebben een verminderd besef van de taalstoornis.

De ernst van een afasie kan variëren. Bij een lichte stoornis worden er enkel problemen opgemerkt door de persoon zelf of bij vermoeidheid. Bij een ernstige stoornis daarentegen kan het zijn dat er geen gesproken communicatie meer mogelijk is of dat de persoon onbegrijpelijk spreekt.

Problemen die kunnen voorkomen zijn:

- moeite met het begrijpen van gesproken of geschreven taal

- woordvindingsproblemen

- verkeerde woorden zeggen (bv. tafel wordt benoemd als stoel)

- woorden verkeerd vormen (bv. helikopter wordt hilotopter)

- moeite met het maken van correcte zinnen

​

Naast de afasie kunnen er ook andere neurologische uitvalsverschijnselen optreden zoals:

- verlamming van de rechterzijde van het lichaam

- problemen met het zicht

- slikstoornissen

- denkproblemen: verminderde concentratie

​

Het aantal bijkomende stoornissen bepaalt het kunnen gebruiken van nonverbale communicatie (gebaren maken, prenten aanwijzen, mimiek of tekenen).

Tips:

Spreek de persoon met afasie aan als een volwassene: gebruik geen kinderlijke taal

Voer het gesprek in een rustige omgeving

Spreek NIET in de persoon zijn plaats: wacht rustig tot hij/zij klaar is.

Verplicht de persoon met afasie NIET om te praten

Laat vragen beantwoorden met ja of nee

Laat zaken aanwijzen of uitbeelden

Herhaal wat je denkt verstaan te hebben

Spreek in korte zinnen én benadruk de belangrijkste woorden